تلویزیون هوشمند نمونه ای از پیشرفت‌های فناوری در عصر مدرن است که تجربه تماشای تلویزیون را به یک سطح جدید از سرگرمی و اطلاعات ارتقا داده است. این وسیله نه تنها به شما این امکان را می‌دهد که برنامه‌های مورد علاقه‌تان را تماشا کنید بلکه از طریق اتصال به اینترنت، به دنیای وسیعی از اطلاعات و خدمات دسترسی دارید. در این مقاله، به بررسی خصوصیات تلویزیون هوشمند می‌پردازیم و اطلاعات کاملی را در این رابطه ارائه می‌دهیم.

تلویزیون هوشمند چیست؟

تلویزیون هوشمند تلویزیونی است که شامل یک پردازنده داخلی و حافظه داخلی است و اتصال به اینترنت را مانند تلفن هوشمند یا رایانه شخصی امکان پذیر می کند. تلویزیون از اتصال اترنت یا Wi-Fi برای اتصال به اینترنت استفاده می کند. برخی از تلویزیون ها نیز از هر دوی این موارد پشتیبانی می کنند. تلویزیون هوشمند همچنین میزبان برنامه‌های جداگانه‌ای است که می‌توانند محتوای صوتی و تصویری را پخش کنند و پشتیبانی از طیف گسترده‌ای از خدمات را ممکن می‌سازد. علاوه بر این، استفاده از دستگاه های جانبی برای تعامل با تلویزیون و برنامه ها را پشتیبانی می کند. از جمله بهترین محصولات شرکت های تولید کننده تلویزیون هوشمند در ایران میتوان به تلویزیون ایکس ویژن اشاره کرد.

همانند تلویزیون‌های سنتی، تلویزیون هوشمند می‌تواند محتوا را از سیگنال‌های کابلی یا ماهواره‌ای نمایش دهد و همچنین انتقال‌های هوایی را دریافت کند. با این حال، برخلاف تلویزیون‌های سنتی، تلویزیون هوشمند دارای یک سیستم عامل از پیش بارگذاری‌شده (OS) است و یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) برای تعامل با محیط و کار با برنامه‌ها ارائه می‌کند.

تلویزیون‌های هوشمند نمونه‌ای از فناوری خانه‌های هوشمند هستند که در آن دستگاه‌ها و لوازم متصل به اینترنت را می‌توان به طور یکپارچه در یک سیستم جامع ادغام کرد تا امکان اتوماسیون، بهبود امنیت، افزایش سرگرمی و موارد دیگر در زندگی روزمره ساکنان فراهم شود.

تلویزیون های هوشمند چگونه کار می کنند؟

اگر قصد خرید تلویزیون هوشمند از تلویشاپ  به عنوان بهترین فروشگاه اینترنتی خرید تلویزیون را دارید، بهتر است در ابتدا با نحوه کارکرد تلویزیون های هوشمند آشنا شوید. در ادامه به توضیحات کاملی در این رابطه خواهیم پرداخت.

سیستم عامل تلویزیون

سازندگان از انواع سیستم عامل ها برای تلویزیون های هوشمند خود استفاده می کنند. به عنوان مثال، سونی از Android TV شرکت گوگل استفاده می کند، سامسونگ به تلویزیون هوشمند با سیستم عامل تایزن متکی است، تلویزیون های ال جی دارای webOS هستند و ویزیو از Vizio SmartCast استفاده می کند. برخی از تولیدکنندگان پلتفرم‌های انتخابی را ارائه می‌کنند، مانند هاینسس، تلویزیون‌های آن می‌توانند با Android TV، Fire TV، Google TV، Roku TV، VIDAA یا Xumo TV عرضه شوند.

اتصالات تلویزیون

علاوه بر اترنت و Wi-Fi، یک تلویزیون هوشمند از انواع دیگر اتصالات پشتیبانی می کند که بینندگان را قادر می سازد تا به ویژگی های مربوط به جریان محتوا از اینترنت و دستگاه های متصل دسترسی داشته باشند و آن ها را کنترل کنند. به عنوان مثال، تلویزیون های هوشمند اغلب بلوتوث را برای اتصال دستگاه های بی سیم مانند صفحه کلید، ماوس یا هدست و همچنین پورت های USB برای اتصال دستگاه های جانبی مانند درایوهای انگشت شست خارجی ارائه می دهند. علاوه بر این، تلویزیون‌ها مانند تلویزیون‌های سنتی دارای پورت‌های HDMI و سایر اتصالات صوتی و تصویری هستند، اگرچه تلویزیون‌های هوشمند اغلب تعداد بیشتری از آن‌ها را شامل می‌شوند.

تعامل با کاربر

بیشتر تعامل کاربر بیننده با تلویزیون هوشمند از طریق برنامه هایی است که یا از قبل روی سیستم نصب شده اند یا می توان آنها را از فروشگاه سازگار با سیستم عامل دانلود کرد. بینندگان طیف گسترده ای از برنامه ها را برای انتخاب دارند، اگرچه همه برنامه ها برای همه پلتفرم های سیستم عامل در دسترس نیستند. علاوه بر این، برنامه ها ممکن است از یک پلتفرم به پلتفرم دیگر متفاوت عمل کنند.

بینندگان می توانند از این برنامه ها برای پخش و استریم ویدیو، گوش دادن به موسیقی، بازی کردن، تماشای اخبار زنده یا مرور اینترنت استفاده کنند. به عنوان مثال، برنامه ها از سرویس هایی مانند Netflix، HBO Max، Hulu، ESPN، CNN، YouTube، Zillow، Grubhub و طیف وسیعی از موارد دیگر در دسترس هستند. اگرچه هر برنامه پشتیبانی شده را می توان به صورت رایگان بارگیری کرد، اما بسیاری از آنها برای استفاده از خدمات پخش نیاز به اشتراک پولی دارند.

بینندگان همچنین می توانند از طریق دستگاه های ذخیره سازی متصل به تصاویر، موسیقی یا ویدیوها دسترسی داشته باشند. علاوه بر این، آنها می توانند محتوای گوشی های هوشمند و تبلت های خود را بازتاب دهند. برخی از تلویزیون‌های هوشمند همچنین دارای میکروفون و دوربین داخلی هستند تا تعامل بیشتری از طریق تلویزیون با کاربر فراهم کنند. همچنین، بسیاری از آنها از قابلیت‌های کنترل صوتی پشتیبانی می‌کنند که به بینندگان اجازه می‌دهد دستورات صوتی را صادر کنند. برخی از تلویزیون ها حتی ممکن است با پلتفرم های خانه هوشمند مانند Apple Home یا Google Home نیز یکپارچه شوند.

امنیت در تلویزیون‌های هوشمند

اگرچه Smart TV ها، مانند سایر دستگاه‌های هوشمند، عملکرد هوشمندتری نسبت به تلویزیون‌های سنتی ارائه می‌دهند، اما نگرانی‌هایی وجود دارد که این نوع از تلویزیون‌ها تهدیدی برای حریم خصوصی و امنیت شخصی هستند. به عنوان مثال، در کنوانسیون کلاه سیاه در سال 2013، یک محقق امنیتی به شرکت کنندگان نشان داد که چگونه دوربین ها و میکروفون های تلویزیون های هوشمند را می توان توسط هکرهای مخرب به دستگاه های جاسوسی پیشرفته تبدیل کرد.

حتی اگر تلویزیون دارای دوربین یا میکروفون نباشد، باز هم می‌توان استفاده بیننده را ردیابی کرد و اطلاعات شخصی را به سرقت برد. در سال 2019، سازمان FBI هشداری در مورد خطرات مرتبط با تلویزیون های هوشمند صادر کرد. از آنجایی که تلویزیون‌ها می‌توانند به اینترنت متصل شوند، می‌توانند این امکان را برای تولیدکنندگان، سرویس‌های استریم و حتی هکرها فراهم کنند تا به اطلاعات شخصی بیننده دسترسی داشته باشند.

نتیجه‌گیری

به طور کلی، می‌توان گفت که تلویزیون هوشمند با ارتقاء تجربه تماشا، یک پیشرفت چشمگیر در دنیای فناوری مدرن محسوب می‌شود. این وسیله با اتصال به اینترنت و داشتن سیستم عامل و رابط کاربری گرافیکی، امکان دسترسی به برنامه‌های مورد علاقه، اطلاعات و خدمات گسترده را به کاربران می‌دهد.

تلویزیون هوشمند، با پردازنده داخلی، حافظه داخلی و امکانات اتصال به اینترنت از طریق Wi-Fi یا اترنت، توانمندی‌های بیشتری را نسبت به تلویزیون‌های سنتی ارائه می‌دهد. از طریق برنامه‌های جداگانه، این دستگاه به پخش محتوای صوتی و تصویری می‌پردازد و از انواع اتصالات مانند بلوتوث و پورت‌های USB برای اتصال دستگاه‌های جانبی استفاده می‌کند.

با وجود امکانات جذاب تلویزیون هوشمند، نگرانی‌ها مربوط به حریم خصوصی و امنیت شخصی نیز وجود دارند. توانایی اتصال به اینترنت می‌تواند منجر به تهدیدات امنیتی شود و به همین دلیل، نیاز به توجه به امور امنیتی در استفاده از این تکنولوژی حائز اهمیت است.